بر اساس آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا درآمد نفتی ایران در سال
۲۰۱۲ میلادی ۶۸.۳ میلیارد دلار بود که رقم مذکور در سال ۲۰۱۶ به ۳۶.۲
میلیارد دلار رسید.
به گزارش تسنیم به نقل از فایننشال تایمز، آمار و ارقام
مربوط به زیان هایی که کشورهای عرضه کننده نفت از کاهش قیمت نفت در طی 3
سال گذشته متحمل شده اند، آنچنان قابل توجه است که تنها کشورهای بسیار
معدودی با اقتصادهای متنوع توانسته اند به سرعت خود را با شرایط جدید و
قیمت های پایین وفق دهند. اکثر کشورهای متاثر از افت قیمت ها کشورهایی
پرجمعیت هستند که به ویژه جمعیت جوان و خردسال زیادی را در خود جای داده
اند. برای مثال، کشور نیجریه، حدود 115 میلیون نفر جمعیت دارد که 61 درصد
از جمعیت آن را جوانان زیر 25 سال تشکیل می دهند. همچنین 63 درصد از جمعیت
13 میلیون نفری آنگولا جوانان زیر 25 سال هستند.
بر اساس آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا درآمد نفتی اوپک در سال
2016 به حدود یک سوم یعنی 433.4 میلیارد دلار کاهش یافت. میزان درآمدهای
نفتی ایران در سال 2012 میلادی 68.3 میلیارد دلار بود که رقم مذکور در سال
2016 به 36.2 میلیارد دلار رسید.
کاهش قیمت نفت میزان درآمد کشورهای عضو اوپک را از سال 2012 به این طرف
بیش از 60 درصد کاهش داده است. هیچ کدام از این کشورها، به طور کامل خود را
با این کاهش درآمدها تطبیق نداده اند. اکثر این کشورها تصور می کنند که
تغییر قیمت ها موقتی است و برخی از آنها برای جبران کاهش درآمد خود دست به
استقراض زده اند و از این رو در آینده با مشکلات بیشتری مواجه خواهند شد.
درد واقعی ناشی از سیاست های ریاضتی اجباری در این کشور ها تازه شروع
شده است و. رفته رفته که کشورها متوجه شوند که کاهش قیمت ها بیش از آنکه
پدیده ای دوره ای و گذرا باشد، ساختاری و پایدار است، این درد بیشتر نیز
خواهد شد. جدیدترین تلاش این کشورها برای تمدید 9 ماهه توافق کاهش تولید
نیز تاثیر مثبتی در بازار نداشته است. قیمت نفت برنت به حدود 48 دلار افت
کرده است.
این درد اقتصادی در این کشورها به شکل عمیقی بی ثبات کننده خواهد بود.
حداقل 5 کشور عضو اوپک از جمله ونزوئلا، نیجریه، لیبی و الجزایر در معرض
ناآرامی های بسیار جدی سیاسی و اقتصادی قرار دارند. اما واقعیت این است که
همانطور که فروپاشی بازار مسکن آمریکا در سال 2008 کل سیستم اقتصادی جهان
را تکان داد، مشکلات اقتصادی اوپک نیز به کشورهای عضو این سازمان خلاصه
نخواهد شد. در دورانی که مشکلات موجود در کشورها از طریق مهاجرت، تروریزم و
حتی ریسک گسترش بیماری ها جنبه جهانی می یابند، وخامت اوضاع در درون
کشورهای عضو اوپک به احتمال زیاد به مشکل کشورهای غربی نیز تبدیل خواهد شد.