چرا دولت از «بزنگاه‌های تاریخی» استفاده نمی‌کند؟

حسین صبوری در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: اقای مسعود نیلی در همایش «اقتصاد ایران» که امروز برگزار شد، گفته اند:« تحولات چند سال اخیر زمینه مساعدی را برای تغییر مسیر کم هزینه تر بلندمدت اقتصاد ایران بوجود آورده بگونه ای که می توان آن را به منزله یک بزنگاه تاریخی تلقی کرد. بهره گیری مناسب از این فرصت تاریخی مستلزمِ شکل‌گیری اراده سیاسی از یک طرف و «راه‌حل‌های ممکن و سازگار»، شامل رویکرد هماهنگ همراه با اولویت‌بندی مناسب نسبت به چهار حوزه یادشده، از طرف دیگر است.»

وی اظهار کرد: این اصطلاح «بزنگاه تاریخی» که چند سالی است در میان جامعه اصطلاحاً منور الفکراقتصادی کشور مُد شده ، این روزها به ابزاری برای توجیه سیاستهای اقتصادی دولتمردان توسط  مشاوران و مردان اقتصادی دولت تبدیل شده است.

وی ادامه داد: ماکس وبر خیلی بهتر از هر کس دیگری به لزوم عدم دخالت افراد دانشگاهی و متخصص در سیاست و عدم پذیرش پست های سیاسی و دانشگاهی به صورت همزمان توسط این قبیل افراد اشاره کرده است. مهمترین محصول این آلودگی، توجیه سیاست های در حال اجرای دولت با زبان علمی و استفاده از اصطلاحات و واژه های مد شده می باشد.

صبوری تصریح کرد: مشخص نیست این بزنگاه تاریخی که به تقلید از تئوری های امثال رابینسون و برخی از نهادگرایان وطنی بارها و بارها طی دو سال اخیر در سخنان مشاور اقتصادی رئیس جمهوری، باب شده، چه بزنگاهی است که هر ساله تا زمانی که این دولت روی کار است و ایشان مشاور اقتصادی، کماکان وجود دارد و توجیهی می شود برای پاسخگویی به انتقادهای وارده به دولت و یا توجیهی می شود برای تداوم سیاست های کنونی.

وی گفت: جای تعجب است که چرا استفاده درستی از این بزنگاههای تاریخی صورت نمی گیرد و اگر از این بزنگاهها استفاده درست می شود، چرا وضعیت اقتصاد کشور بهبود نمی یابد یا لااقل، مردم اثرات آن را در زندگی خود حس نمی کنند.